اثر برنامۀ آموزش تصویرسازی بر اجرا و یادگیری مهارت‌های پایۀ مینی بسکتبال

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر برنامۀ آموزش تصویرسازی شناختی، انگیزشی و ترکیبی بر اجرا و یادداری مهارت‌های پایۀ مینی‌‌بسکتبال بود. تعداد 81 آزمودنی بر اساس نمرات پرسش‌نامۀ  تصویرسازی حرکتی هال و مارتین (1997) انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه‌ (تصویرسازی شناختی- تمرین‌بدنی، تصویرسازی انگیزشی- تمرین‌بدنی، تصویرسازی شناختی و انگیزشی (ترکیبی)- تمرین‌بدنی و تمرین‌بدنی) قرار گرفتند. نتایج حاکی از برتری گروه تصویرسازی شناختی- تمرین‌بدنی در مراحل اکتساب، پس‌آزمون و یادداری بود. امّا تعامل معنادار تنها در دو گروه ترکیبی و انگیزشی و در دو مهارت شوت و پاس بدست آمد. الگوی تغییر نمرات از پیش‌آزمون به پس­آزمون برای هر دو گروه افزایشی امّا از پس­آزمون به مرحله یادداری تنها برای گروه تصویرسازی ترکیبی افزایشی بود. به‌نظر می‌رسد در مراحل اولیة تمرین، استفاده از تصویرسازی ترکیبی با دارا بودن مؤلفه‌های اجزاء شناختی و انگیزشی همراه با تمرین بدنی منجر به کُدگذاری بهتر مهارت‌های پایۀ حرکتی از جمله مهارت‌های پایۀ بسکتبال گردد.